قانون اساسی مشروطیت و متمم آن

1-دولت قاجار در مقابل تحولات فکری و سیاسی موثر بر کشور ،خود را ناگزیر به برخی اصلاحات و تحولات دید.در این راستا نخستین مجلس شورای ملی که با حضور نمایندگان تهران افتتاح گردیده بود،پس از حضور نمایندگان شهرستان ها کار خود را آغاز کرد. مهم ترین وظیفه این مجلس تدوین و تصویب قانون اساسی مشروطه بود , و مجلس آن را در 51 اصل تدوین نمود و سپس به امضای مظفرالدین شاه و محمدعلی ولیعهد رسانید.

2- این قانون صرفا اختصاص به تشکیل مجلس و حقوق نمایندگان داشت و به خاطر فقدان سایر اصول مشروطیت به ویژه حقوق ملت کافی به نظر نمی رسید. لذا بعد از  نقد و بررسی فراوان، هیئتی از نمایندگان کار تدوین متمم قانون اساسی را بر عهده گرفتند.

3-این هیئت با استفاده از قوانین اساسی بلژیک،فرانسه و کشورهای بالکان ظرف مدت هفت ماه کار خود  را انجام دادو برای بررسی و تصویب تقدیم مجلس شد.

4-قانون اساسی و متمم آن تا سال 1357 و انقلاب اسلامی به عمر خود ادامه داد و در طول این سال ها یک بار توسط رضا شاه و دوبار در زمان محمدرضا شاه مورد اصلاح قرار گرفت.

5-بعد از تثبیت عنوان حکومت برای کشور در 12 فروردین 1358 هجری شمسی و پذیرش نظام جمهوری اسلامی ایران،مساله مهم تدوین و تصویب قانون اساسی بود.

6-امام خمینی طی دستوری نخست وزیر وقت را مامور تنظیم قانون اساسی نمود. ایشان هم به هیئت چهار نفره ای ماموریت دادند تا پیش نویس قانون اساسی را تنظیم و تدوین کند.

7-این هیئت تا اردیبهشت سال 1358 پیش نویس را آماده کردند و در 22 اردیبهشت در صفحات اول و دوم نشریات به چاپ رسید.

8-در نهایت به تصویب نهایی مجلس خبرگان رسید و سپس جهت نظرخواهی و همه پرسی در تواریه 11و12 آذر 1358  هجری شمسی به تصویب مستقیم مردم ایران رسید.