قانون اساسی مدون(موضوعه) و غیرمدون(عرفی)

1-قانون اساسی  عرفی مانند قانون اساسی موضوعه مربوط به نقل و انتقال و اجرای قدرت و ساختار سیاسی هر کشور است که در اثر تحولات تدریجی به وجود آمده است.

2-تنها کشوری که قانون اساسی غیرمدون دارد،انگلستان است.

3-منظور از غیرمدون این است که در یک مجموعه منظم و مشخص نگاشته نشده است،اما غیرمدن بودن به این معنا نیست که کشور انگلستان دارای قانون اساسی نیست ؛بلکه به نحوی می توان گفت از قانون اساسی ماهوی برخرودار است.

4-تفاوت این دو قسم قانون اساسی در این است که قواعد و هنجارهای عرفی گاهی نامشخص و غیردقیق بوده و گاهی هنگام اجرا اشکالاتی به همراه خواهد داشت،درحالی که این مسائل به ندرت در قوانین اساسی موضوعه یافت می شود.

5-قانون اساسی مدون در اکثر موارد متن واحد و جامعی است که کلیه قواعد مربوط به ساختار سیاسی و قدرت و انتقال و اجرای آن را در بر دارد (مانند قانون اساسی سوییس و بلژیک) ولی در مواردی که نیز از چندین متن مکمل ترکیب یافته است .(مانند قانون اساسی 1285 و متمم قانون اساسی 1286 مشروطیت ایران یا سه متن قانون اساسی جمهوری سوم فرانسه)