قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دارای مقدمه ای نسبتا طولانی است که در مجلس خبرگان وقت برای آن رای گیری نشد، اما همه پذیرفتند که این مقدمه در صدر قانون اساسی قرار گیرد.