کشورهای تکبافت پیچیده ،همان دولت-کشورهای بسیط هستند که برای تسهیل اداره به این صورت سازمان یافته اند:
1-عدم تراکم
2-عدم تمرکز
3-وحدت انضمامی
4-منطقه گرایی
در این شکل دولت، اعطا یا تفویض اختیارات وجود دارد.
البته امور ملی و سیاسی،قضایی و قانون گذاری و خط و مشی های کلی سیاسی،همچنان به صورت متمرکز توسط مقامات مرکزی صورت می گیرد و قابل تفویض نیستند.
در این نوع دولت،همه نقاط کشور تابع مرکزی است که فرماندهی و تصمیم گیری تمام امور ملی و محلی را به عهده دارد و تمام امور توسط ماموران مرکزی اداره می گردد.
در این شکل از دولت،تفویض اختیارات وجود ندارد و مقامات و ماموران مادون به صورت سلسله مراتبی و هرمی ،تابع مقامات مافوق و مجری تصمیمات آن ها هستند.
اصل بر عدم تفویض اختیارات هستند.
از جمله این دولت ها می توان به کره شمالی اشاره کرد.
1-وحدت ساختار
تشکیلات سیاسی،اداری اعم از قانون گذاری،اجرایی و قضایی در یک دستگاه حکومتی تجسم یافته است که وظایف دولت را به طور کامل به انجام می رساند.
2-وحدت جماعت
گروه انسانی یا جماعت به یکسان تحت فرمانروایی قدرت سیاسی مرکزی واقع شده است.
تصمیمات صادره از سوی فرمانروایان ،کلیه فرمانروایان را به تساوی مجبور به تبعیت می کند.
قدرت واحد،همگن و بسیط است و مردم نسبت به قدرت سیاسی کلیتی تقسیم ناپذیر و یکپارچه جلوه می کنند(ملت).
3-وحدت سرزمین
سراسر قلمرو فضایی،جغرافیایی و حقوقی دولت-کشور از سازمان بندی قدرت عمومی دولت به یکسان و بلاواسطه تبعیت می کند.
1-این گونه کشورها دارای مرکز واحد عملکرد سیاسی هستند.
2-قدرت سیاسی در کلیت و مجموع آن توسط یک شخصیت واحد یا دولت مرکزی اعمال می شود.
3-کلیه اعضای گروه سیاسی یا جمعیت کشور زیر لوای یک دولت قرار دارند و از یک اقتدار سیاسی تبعیت می کنند و غالبا یک قانون اساسی قلمرو حاکمیت کشور را پوشش سراسری می دهد.
4-بافت قدرت تفکیک ناپذیر است.
5-کشورهای ایران،اسپانیا،پرتقال،یونان،مصر،سوئد،دانمارک و نظایر آن ها بسیط هستند.
6-دولت کشور یکپارچه یا بسیط سه گونه ئحدت را با خود حمل می کند: